O jaka to jest dobra gra! I mógłbym zakończyć pisanie. Ale nie. Będzie kilka słów więcej.
Gra jest autorstwa gościa od Brzdęka. I spodziewałem się czegoś „brzdęko-podobnego”. I się pozytywnie rozczarowałem. Dune: Imperium to bardzo fajna strategia wymagająca podejmowania dość istotnych decyzji. Czasu nie ma zbyt wiele. 10 punktów w grze na 3 osoby daje radę zrobić w 8 – 9 rund. Grając w 4 osoby tylko raz wyczerpaliśmy pulę kart konfliktów. Decyzje są ważne. Pójdę w konflikt teraz, a może zbiorę siły na następny? Ścigać się o wpływy w gildiach, czy może odpuścić. Ale jak odpuścić, gdy tam są punkty! No i intrygi. Mam wrażenie, że te karty potrafią wywrócić wszystkie plany do góry nogami. Do tego mamy jeszcze budowanie talii. Startowa talia wymaga usprawnień. To jest oczywiste. Więc podejmowane decyzje na rynku kart mogą, lecz nie muszą mieszać.
Dla mnie Dune: Imperium to mocny kandydat do gry roku. Jest to gra dla każdego. Ma dość proste zasady. A jak wciąga! U mnie prawie ideał.
P.S. Dużo mówiło się o porównaniu Dune: Imperium z Arnakiem. U nas górą Diuna!
